Die morgen
29 november, 2005
Toegegeven, ik ben een redelijk onvoorwaardelijk Humo-lezer. Jarenlang ging ik die ochtend in de krantenlang mijn dinsdagse portie zedenverlichting ophalen. En nu heb ik mezelf eindelijk zover gekregen een abonnement te nemen op dat wekelijks stukje Mortier-vertier.
Natuurlijk was Murphy weer in goede doen, toen ik vanochtend weer neurotisch mijn kloten op de toog van de krantenboer neertelde... Die avond in de brievenbus: mijn eerste abonnement-Humo. Niet dat twee tintelende rubbertjes te veel hooi op mijn -euh- vork zouden zijn.
Afijn. 't Is de inhoud die telt. En wat erger ik me toch in stijgende mate aan die irritante De Morgen-pen van een Douglas De Coninck. De interessantse dossiers worden pertinenter uitgediept dan het Deurganckdok dat wel. Maar die wat heeft die man toch een houterige stijl. Zageventen kunnen niemand om de vingers winden, me dunkt.
Maar genoeg verzuurd. Gelukkig is er Sam. Of beter nog: de b-r-i-l-j-a-n-t-e parodie van Cornelius Bracke op de Sam-blogs.
