aaiBoek

• Ik heb een carrosserie op hoge, grote poten (1,97m),
• zit/sta bijna heelder dagen relatief stil (webredacteur),
• beweeg me buiten het dagelijkse woon-werkverkeer al eens op ruw terrein (mountainbiken en veldlopen; m'n zachte ophanging is allergisch aan beton),
• presteer optimaal op bedrijfstemperatuur (na een kwartiertje warmdraaien),
• en kan zuipen als een heilige koe.

Kortom, ik ben een SUV. Zo'n Silly Useless Vehicle, liefst met een oliedomme turbodiesel onder de motorkap. Zo'n auto die tegen alle gezond verstand indruist.

Of toch niet. De laatste twee jaren heb ik van m'n favoriete sportmerk m'n motto gemaakt: Anima Sana In Corpore Sano. Kwestie van wat tegengas te geven voor die sicke mind.

Of toch ook niet. De frisse kop na een uurtje lopen of twee uur fietsen is een handig bijproduct van sporten... dat het ondertussen tot core business heeft geschopt. Na een druk dagje @ da desk is het zalig brainflushen in de bushes van Hilversum.

En toch ben ik weer op zoek naar een sportief doel. Want zo target="_blank" trainen, aanmodderen, is als swampy wachten op Godot.

En daarom droom ik er nu stilletjes van ooit het nirwana te bereiken, na 45,6km lopen en 105km biken in het walhalla van modder en kou: de Hel van Kasterlee.

Dat wordt dus een hyperambitieus ombouwproject van lange adem, om van m'n 9-7X een oerdegelijke Defender, Land Cruiser of Hilux te maken.



(Weet dat ik eerder al een Minerva-wrak ombouwde naar een Mercedes-Puch G-klasse: deze zomer van het Belgische Stekene naar het Oostenrijkse Wetzlas gefietst, 1300 kilometer in 9 dagen. Met als toppunt een etappe van een 185km langs de Donau à 30km/u gemiddeld.)

Nu nog een hele rits progressieve tussendoelen vastleggen om finaal geen modderfiguur te slaan.