Radiostilte
31 oktober, 2005
Stel: je bent net van school af en je krijgt een jobaanbod in het nec plus ultra van je afstudeerrichting. Een ongelooflijk interessante omgeving, een mooi startersloon, extrafiscale voordelen, ... noem maar op.
Raak je op kantoor toch wel helemaal gefrusteerd door een ongelooflijk klein detail zeker. Iets wat geen cent kost. Maar wel iets waar ik tot voor ik op de arbeidsmarkt kwam dagelijks mee opstond en mee ging slapen. 20 uur per dag was ik er soms aan vastgeklonken. Sterker nog: jaren heb ik het zelf mee gemaakt: radio.
Daar zit ik dan nu. Tussen saai suizende computers en collega's die noest,en oorverdovend stil voortwerken. Wacko wekker Wim, Hijg-r Heidi, Superprof Christophe, ... Het afscheid was onvoorzien, veel te snel van me weggegaan ook, dat gefluister van La Duyster.
Als het gemis me te veel wordt, grijp ik naar webradio en koptelefoontje. Maar dat is niet hetzelfde. Ik hou van de radio, mijn oren huilen. Ik wil m'n vriendjes terug!!
